Vertrek vanuit onze woonplaats Heerlen.

Wekker om 6 uur gezet en meteen opgestaan. Toen ik mijn ogen eenmaal open had keek ik eens door het raam naar buiten en zag een pak sneeuw liggen waar je niet goed van werd. Ik dacht, dit wordt een fiasco om op tijd in schiphol aanwezig te zijn.

Douchen, ontbijten en een laatste check van de reispapieren. De bestelde taxi was precies op tijd aanwezig om ons naar het station te brengen. De reis kon beginnen.

Op het station aangekomen was er geen trein te bekennen. Omdat hier het beginpunt is voor de intercity naar Haarlem staat deze normaal 15 min. voor vertrek klaar. Op het laatste moment kwam hij binnenrollen. Met enige vertraging vertrokken en met nog meer vertraging aangekomen op schiphol. Door ons vroege vertrek hebben we hier geen hinder van gehad. Alles liep verder naar behoren, take off 14.25 uur met China Airlines.

De vlucht duurt te lang, is saai en de service aan boord wordt steeds slechter. Aankomst in BKK zoals gepland.

Eerst snel naar een rookhol om mijn nicotineverslaving te bevredigen, vervolgens naar de bagageclaim. Hier blijkt een koffer niet te zijn aangekomen.

Na het invullen van de benodigde papieren de shuttle bus genomen naar Domestic, iets gegeten en gedronken om vervolgens de reis naar Khon Kaen met Thai Airways te vervolgen.

Hier aangekomen zouden we Willem KK bellen die ons verder zou brengen naar onze eindbestemming Tat-Kha. Helaas, het tel.nummer van Willem zat in het voorzakje van de vermiste koffer, dus maar een taxi genomen.

De aankomst in Tat-Kha was weer geweldig, ik kon meteen weer plaats nemen op de Burgemeesterstoel. Na een voortreffelijke maaltijd met de nodige drank, georganiseerd door de plaatselijke bevolking, was het tijd om naar bed te gaan. Moe maar voldaan vielen wij op bed en binnen enkele seconden werd er gesnurkt met het geronk van de airco op de achtergrond.

De volgende morgen werden we pas om 10 uur wakker, we hadden zo vast geslapen dat we het gekukeleku van de hanen in de vroege morgen niet hebben gehoord.Na een stevig english breakfest gingen we ieder onze eigen weg.

Khun ging bijpraten met familie en dorpsgenoten en omdat ik daar nog steeds niets van versta heb ik mijn camera genomen om al de vernieuwingen op de chip vast te leggen.

Helaas, of liever gezegd gelukkig, kon ik alleen maar vaststellen dat er enkele zandpaden waren geplaveid, zelfs de weg naar ons bouwkavel.

Na een paar changbiertjes genuttigd te hebben werd het tijd om de BQQ aan te steken om ons voor te bereiden op het avondmaal.De schemer viel in en na een half uur is het dan stikke donker. Er werd een lamp boven de BQQ gehangen zodat ik kon zien waar ik mee bezig was.Opeens werd het lichter, ik schrok er van. Het was al snel duidelijk, straatverlichting, weer een vernieuwing in het dorp.

Na het nuttigen van de maaltijd en nog wat thaise tv gekeken te hebben met slecht beeld washet weer bedtijd. Door de slechte kwaliteit van de tv heb ik meteen een schotel aangeschaft, nu perfecte beelden van alle Thaise zenders, BVN en nog veel meer.

De volgende morgen worden we wakker gebeld door BBK Airport, onze koffer is terecht en wat ze ermee moeten doen. Mijn antwoord: zo spoedig mogelijk op het adres afleveren dat vermeld staat op het label aan de koffer. Dit is helaas niet mogelijk kreeg ik te horen, we kunnen hem hooguit naar Khon Kaen bezorgen en daar moet u hem zelf ophalen. Ik was het hier niet mee eens maar na veel geouwehoer zijn we hiermee akkoord gegaan.

Khun is met openbaar vervoer de koffer maar gaan halen, ze is de hele dag onderweg geweest, vv 300km.

We konden aanspraak maken op 2000 thb onkostenvergoeding maar dat kon niet in KK betaald worden, moesten we maar doen bij de incheckbalie van CA in BKK op onze terugvlucht.

Bij terugkomst van Khun meteen Willem KK gebeld (zijn nummer zat in deze koffer). Hij was al ongerust geworden omdat ik hem bij aankomst niet had gebeld en de daaropvolgende dagen ook niet. De dag erna stond hij, zoals afgesproken, met Toy op de stoep om de speciaal voor hem meegebrachte lekkernijen in ontvangst te nemen. Deze zaten gelukkig in de niet vermiste koffer anders waren de maatjes gaan wandelen.

Na wat gebabbel, een drankje en iets gegeten te hebben vond Willem het tijd om de thuisreis te aanvaarden. We spraken af dat wij naar Khon Kaen zouden komen.

De daarop volgende dagen een beetje op mijn Honda Phantom rond getourd, om te kijken of er nog iets verandert was en om de mensen die ik heb leren kennen in de afgelopen jaren weer te begroeten. Het is onvoorstelbaar hoe je in deze regio, DE ISAAN, elke keer weer door de bevolking wordt ontvangen. Zelfs op de plaatselijke markt werd ik meteen herkent.

Willem KK gebeld, we komen er morgen aan.

's Morgens op de Honda gestapt om de 160 km naar Willem te overbruggen. Daar aangekomen blijkt het Willem's verjaardag te zijn, dus meteen een feestje gebouwd. Op het einde heeft Toy ons naar het hotel gebracht. De andere morgen met een Tuk Tuk de motor opgehaald bij Willem en vandaar uit een ritje in de omgeving gemaakt.We kwamen uit bij de Ubon Rat dam. Hier krijg je een indruk van het waterbeheer in Thailand. Jammer, de Power Plant was niet in bedrijf. Een bezoek aan dit kunstmatige meer is aan te bevelen.

Terug naar Khon Kaen via binnen wegen die op de kaart staan aangegeven maar dit was een grote puinhoop, er klopte niets van. De plaatselijke bevolking stuurt je ook van hot naar haar omdat ze het zelf niet weten. Toch weer veilig aangekomen in Khon Kaen hotel.

Nog enige bezienswaardigheden in Khon Kaen bekeken, afscheid genomen van onze vriend Willem en Toy alvorens de thuisreis te beginnen.

We wisten uiteraard dat een zeer goede vriend van ons uit NL met de kerstdagen in Udon Thani, Nong han zou verblijven. Contact gezocht en afspraak gemaakt.

Ik had geen zin om alweer 165 km op mijn Honda te gaan sturen, dus de bus genomen. Op deze route rijdt alleen een oranje bus, klas 3,dat heb ik geweten. 4 uur op een houten plank zitten om de afstand te overbruggen, had ik mijn Honda toch maar genomen. Op het busstation werden we opgehaald door Harrie en Chool.

Na ruim 40 km reden we het stadje Nong Han binnen en nadat we enkele stoffige wegen hadden bereden arriveerden we bij zijn pas nieuw gebouwde woning. In deze grote woning is ruimte genoeg dus we konden er overnachten. We zij er 4 dagen gebleven en hebben de directe omgeving verkent incl. een dag shoppen in Udon Thani. Ook hier is de bevolking zeer vriendelijk, kenmerkend voor de ISAAN.

Weer terug in Tat-Kha sloeg de verveling toe.

Na overleg met Khun maar gestart met de bouw van ons toekomstige verblijf.

We zijn begonnen met de omheining zodat het perceel afgeschermd is als we met de bouw van de woning beginnen.

In het begin ging het tergend langzaam omdat ze nog alles met de schop doen. Na enkele dagen alles met argus ogen te hebben bekeken kreeg ik een rustig gevoel , alles verliep naar wens, ik kreeg vertrouwen in de aannemer.

We besloten om nog 2 weken naar Pattaya te gaan.

VIP 24 seat bus geboekt en wegwezen. Ondanks de geweldige seat's kwam ik toch gebroken in Pattaya aan na 11 uur reizen.

In het Guest House wat opgefrist en richting Jomtien Beach om in een ligstoel heerlijk uit te rusten en te genieten van alles wat er om ons heen gebeurde.

's Avonds op bezoek gegaan bij Ben Geurts van de Windmolen.

Toevallig was Jos Triepels ook aanwezig, beiden zeer goede vrienden van ons.Na wat bijpraten en de nodige pilsjes begon de vermoeidheid een rol te spelen en werd ik een beetje MAUW (zat in het thais), tijd om de krip te zoeken.

De volgende morgen heerlijk uitgeslapen en weer richting beach. In de namiddag een brommertje gehuurd en wat rond getoerd. Buiten alle bouwactiviteiten om was er niets verandert. We hadden een bezoekje aan de HangOut gepland. Om 21.00 uur een bath taxi genomen richting Soi 13/1 of 2,in elk geval op de hoek van Wonderfull. Straatje ingelopen maar geen HangOut te bekennen. Sfred was met de noorderzon vertrokken, dus maar een pilsje genomen in Wonderfull.

De daaropvolgende dagen; beach, rondtoeren en shoppen, 's avonds naar Ben en/of Soi White House.

Na 7 dagen hadden we Pattaya weer gezien en besloten terug te keren naar het thuisfront 'de ISAAN' Omdat we nogal veel geshopt hadden met de taxi gegaan.

We hadden nog 1 ½ week de tijd alvorens naar BKK af te reizen en deze tijd aan de bouw besteed.

De een na laatste dag een afscheidsfeestje gehouden voor de dorpsbewoners en de bouwvakkers met voldoende drank en food.

Time to go, afscheid genomen van familie, vrienden en kennissen. Klokslag 11.00 uur met de taxi naar Khon Kaen airport voor de vlucht naar BKK.

BKK. 1^e dag.

Aankomst in East Inn hotel 16.30 uur, te laat om nog iets te ondernemen,dus op naar de poolbar. Enkele drankjes genomen afgewisseld met een frisse duik. In een naburig visrestaurantje heerlijk gegeten, op de terugweg even een 7/11 binnengewipt om mijn favoriete slaapmutsje, Song Sam-Cola in te slaan.

BKK. 2^e dag.

Vroeg met de skytrain naar NL Ambassade om enkele papieren te laten legaliseren. Voor we aan de beurt waren wees de klok 2 uur later aan. We kregen de mededeling om tussen 15 en 16 uur terug te komen om de papieren op te halen. In die tussentijd iets gegeten, gedronken en een bezoek gebracht aan Home Pro. Ik wist niet dat dit alles te koop is, alles ingevoerd vanuit Europa. Zelfs laminaat is verkrijgbaar. Zie het als Praxis, Gamma of Hornbach. De prijzen zijn wel op europees nivo.

De papieren opgehaald en naar de hoogste toren van Th. gegaan, de Bakoa Tower (waarschijnlijk niet goed geschreven)

Zelfs bij een zwaar bewolkte hemel, of was het smog, heb je een geweldig mooi uitzicht op de skyline.

BKK. 3^e dag.

Wederom met de skytrain naar Thaksin Bridge waar de expressboot van de Chao Phraya aanmeert. Ticket genomen voor het eindstation Nonthaburi. Deze vaart beschouw ik echt niet als een touristische trekpleister. Er wordt ruw aangemeerd en weer vertrokken, de boot is te vol om enkel inzicht te krijgen van de Chao Phraya rivier. Daarom gekozen voor;

BKK. 4^e dag.

Vanaf de Thaksin Bridge met een langzaam bootje ( de dag ervoor had ik dat wel even bekeken) de rivier opgegaan en tevens de klongs in gevaren.

Zie hierover het fotoalbum.

Het uur U, inpakken en wegwezen naar NL.

Aangekomen op schiphol was het bar en boos.

Volgende bezoek aan Thailand is de hele maand juni 2006.

EINDE, THE END, FIN, ENDE